Nasz pierwszy publiczny występ. Przez parę dni rozmawialiśmy o Święcie Zmarłych. Wiemy,że jest to smutny dzień i musimy uszanować prawo innych ludzi do spokoju. Zastanawialiśmy się nad tym,jaka jest cisza. Spodobało nam się to zajęcie i doszliśmy do wniosków,że cisza może być smutkiem,radością,tęsknotą,przerażeniem i jeszcze wieloma innymi emocjami. Chcieliśmy to ukazać innym i dlatego postanowiliśmy przygotować krótki występ z okazji tego Święta. Pani Justyna przygotowała część artystyczną ze starszymi uczniami. Na koniec zaprezentowaliśmy się my. Trochę się denerwowaliśmy,ale wszyscy dodawali nam otuchy i występ się udał. Pani nas bardzo chwaliła i wszyscy dostaliśmy znaczki pracowitej mrówki.
Znowu kulinarnie. Wiktor i Radek przynieśli mnóstwo jabłek. Pani Halinka je wyszorowała,a my łyżeczkami je wydrążyliśmy. Potem już tylko cukier i........do piekarnika. Zapach pieczonych jabłek roznosił się po całej szkole i kusił wszystkich.Spróbujcie w długie zimowe wieczory.
Kończy się październik,wkoło coraz mniej kolorów. Słoneczko coraz rzadziej przebłyskuje zza chmur, a mgła rano długo panoszy się nad ziemią. Nadchodzi listopad. Skoro liść opadł,to listopad,listopad. Pożegnaliśmy dziś złotą polską jesień,ale po parku i tak nadal będziemy biegać :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)
Kolejne zadanie kulinarne. Nauczeni doświadczeniem,wiedzieliśmy już w co się zaopatrzyć. Nasze panie przygotowały obrane marchewki. Nam zostało tylko ich utarcie i .... zjedzenie :)
Wcale nie było łatwo! Kornelia odniosła pierwsze rany wojenne - starła sobie skórkę na palcu. Jednak pani była przygotowana na taką ewentualność. Malutki plasterek załatwił sprawę. Po skończonej pracy posypaliśmy surówkę czarodziejskim cukrem. Pychota. Potem nie mieliśmy w brzuszkach miejsca na obiad.
Dzieci obiecały zrobić podobną surówkę w swoich domach.
Staramy się jak najczęściej przebywać na świeżym powietrzu. Często spacerujemy po parku. O tej porze roku park wygląda pięknie. Codziennie zmienia się krajobraz,a otaczające nas jesienne kolory nastrajają nas optymistycznie. Opadające liście tworzą szeleszczący dywanik,który podsuwa nam mnóstwo pomysłów na ciekawe zabawy. Polecamy! Spróbujcie,trudno przestać i nie trzeba potem sprzątać :)
Mamy dwa razy w tygodniu zajęcia na sali komputerowej. Uwielbiamy to! Potrafimy coraz więcej,a p.Marcin mówi,że będą z nas ludzie :)
Wiemy,jakie dary daje jesień w parku, lesie, ogrodzie,sadzie i na polu. Oglądaliśmy prezentacje multimedialne,poznaliśmy wiersze i piosenki o jesieni. Nadszedł czas na sprawdzenie się w pracy. Dzisiaj szatkowaliśmy czerwona kapustę. Pani Halinka pilnowała,żeby nikomu nie stała się krzywda. Nie zawsze było łatwo. Trzeba mieć sporo siły na takie szatkowanie. Na końcu mogliśmy posmakować pociętej kapusty. Na początku nie wszyscy chcieli,bo takiej fioletowej kapusty nie znali. Jednak okazało się,że to pychota i zajadaliśmy się na wyścigi.
Dzisiaj panowie myśliwi odebrali od nas zebrane dary parku. Okazało się,że jesteśmy wytrawnymi zbieraczami. Mieliśmy 43 kg kasztanów i żołędzi! Panowie powiedzieli,że taka ilość na pewno pomoże zimą wielu zwierzętom.
Ważny dzień dzisiaj. Zaczynamy kucharzyć. Każdy zaopatrzył się w potrzebne akcesoria: fartuszek,deskę do krojenia,nóż ( nie za tępy,nie za ostry,taki akurat). Wyszorowaliśmy ręce i pomaszerowaliśmy na stołówkę. Pani kucharka pożyczyła nam resztę naczyń. Panie obierały jabłka ze skórki, a my cięliśmy w kostkę różne owoce. Czasami coś podjadaliśmy,ale trzeba było baaaaaaaaaaardzo uważać,żeby palce też nie były w kostkę pocięte.Trud się opłacił,bo sałatka była rewelacyjna! Niektórzy dokładkę parę razy brali.
Dzisiaj sadziliśmy świerki. Sadzonki dostaliśmy od Koła Łowieckiego. Na razie są takie tyci tyci, ale będą rosły razem z nami. Wcale nie tak łatwo posadzić drzewko, ale pomagali nam p. Ela, p. Agnieszka i p. Marcin. Najważniejsze, żeby zielonym do góry taką roślinkę wsadzić......
Wiktor wspólnie z mamą stworzył jadalnego i wesołego jeżyka. Zwierzątko zamieszkało na naszym parapecie. Mama Sylwia - DZIĘKUJEMY!!!!!!!!!!
Od kilku dni zbieramy kasztany, żołędzie i buczynę. Codziennie wracamy ze spaceru z pełnymi koszyczkami. Czasami trudno to udźwignąć. Żadne tam ludziki z tego nie powstaną. My zadanie poważne mamy. Dla zwierząt to wszystko zbieramy. Panowie myśliwi przechowają nasze zbiory aż do zimy, a gdy biała pierzynka przykryje ziemię, będą dokarmiać zwierzynę leśną. Takie z nas porządne dzieciaki-przedszkolaki!
Tyle nazbieraliśmy w jeden dzień ! Świetnie się przy tym bawiliśmy !
Potrafimy się już zgodnie bawić w grupie. Pomysłów nam nie brakuje! Tylko czasami trzeba potem dłuuuuuuugo sprzątać.
